Από μαθήτρια θυμάμαι πως στα σχολεία θα έμπαινε το μάθημα της ευρωπαϊκής παιδείας. Δυστυχώς η γενιά μου δε το πρόλαβε. Μας πρόλαβαν όμως οι εξελίξεις…
Αρχές του 2001 η χώρα μπήκε στη νομισματική ένωση του ευρώ και έτσι αρχίσαμε να νιώθουμε ισότιμοι με τους γείτονες ευρωπαίους. Μετέπειτα κάποια πράγματα που αφορούν την ευρωπαϊκή ένωση αναφέρονται στη πολιτική παιδεία και την κοινωνική & πολιτική αγωγή.
Τι είναι στα αλήθεια αυτή η περιβόητη ευρωπαϊκή παιδεία;
Μια σειρά από αναλύσεις για τους θεσμούς και τα όργανα της ένωσης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας στα πλαίσια του κοινοτικού δικαίου αλλά και το βασικότερο τι μας ενώνει και τι μας διαφοροποιεί από τους υπολοίπους πολίτες της ένωσης.
Στην πραγματικότητα το ευρωπαϊκό εγχείρημα δεν έχει ριζώσει καλά στην ελληνική κοινωνία.
Η ένωση έχει παρουσιαστεί σαν κάτι που είτε μας δίνει κονδύλια είτε μας κουνάει το δάκτυλο γιατί ακριβώς μας χρηματοδοτεί. Επομένως , ακόμη και στα σχολεία τουλάχιστον τέτοιου είδους μαθήματα ή δράσεις για την ένωση δεν μας τα παρουσίαζαν ειδικοί εκπαιδευτικοί όπως νομικοί ή πολιτικοί επιστήμονες αλλά εκπαιδευτικοί που τους ανέθεταν τέτοια μαθήματα για να συμπληρωθούν οι ώρες.
Σαφώς, και δε φταίνε οι άνθρωποι αλλά ο σχεδιασμός και τα πρόχειρα προγράμματα του υπουργείου για να φύγει από την υποχρέωση.
Κάποια εξαίρεση αποτελεί το σχολείο ευρωπαϊκής παιδείας στο Ηράκλειο όπου είναι πρότυπο.
Ας έλθουμε όμως στο κομμάτι Ευρώπη και Έλληνας μαθητής.
Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια γίνονται εκπαιδευτικές εκδρομές σε χώρες όπου εδράζονται ευρωπαϊκοί θεσμοί και όργανα αλλά πολλοί γονείς αν εξαιρέσουμε το οικονομικό κόστος, που σαφώς αν δεν μπορεί να καλυφθεί, δε μπορούμε να πούμε τίποτα στους ανθρώπους, θεωρούν υποδεέστερο το γεγονός να στείλουν τα παιδιά να γνωρίσουν από κοντά τα ευρωπαϊκά δρώμενα.
Συμπερασματικά , θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως ο σημερινός μαθητής είναι ο αυριανός ακαδημαϊκός πολίτης και ο μεθαυριανός ενεργός πολίτης. Γι’αυτό ευθύνη φέρουμε όλοι γονείς και εκπαιδευτικοί.
Τώρα βέβαια στα χρόνια που διανύουμε η Ευρώπη χαρακτηρίζεται ως κάτι κακό ή στρεβλό σε αντίθεση με τις αρχές του 2000.
Σε αυτό που πρέπει να εστιάσει το ελληνικό σχολείο είναι σαφέστατα ο μαθητής και κυρίως ο ευρωπαίος μαθητής όπου θα βγει αύριο στην ανταγωνιστική Ευρώπη είτε εντός είτε εκτός των συνόρων της Ελλάδας.
Γράφει για την larisacitynews.gr
Μένια Τζιοβάρα
Πολιτική Επιστήμονας Νομικής Αθηνών
Follow on Instagram
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου